Without you II

*On*

Jestem strasznie wkurzony, nie wiem czy bardziej na Ollego czy na siebie. Mam ochotę coś rozwalić albo się napić, jednak wiedząc, że będę gdzieś dzisiaj jeszcze jechał sądzę, że lepiej coś rozwalić

-Od kiedy wiesz?

-Li, to nie jest ważne

-Ja się nie pytam czy to dla Ciebie ważne czy nie –uderzam ręką w blat stołu- Od kiedy wiesz!?

-Od dwóch miesięcy

Teraz tym bardziej mam ochotę coś rozwalić, a raczej przywalić komuś. No pięknie, pewnie wszyscy wiedzieli oprócz mnie

-Podaj mi adres

-Nie mogę Li, Sabine nie chce tego. Chociaż jej piżama mówi co innego

-Co kurwa!? Ty tam byłeś!? –dopiero teraz zdaję sobie sprawę, że przeraziłem mojego kumpla swoim tonem głosu

-Nie, byłem koło tego miejsca rano i widziałem ją w twojej szarej, dużej bluzie

So your friends been telling me

You’be been sleeping wirt my sweater

–Podaj adres. Ja Ci pomogłem z Cathrine

-Ehhhh, Roundson 47, 50 mil na zachód od Londynu

-Dzięki stary

*Ona*

Od rana towarzyszy mi dziwne uczucie. Moje serce zdaje się raz przyspieszać a raz zwalniać. Nie miałam siły dzisiaj ubrać się, na szczęście jest dzisiaj sobota i nie muszę nigdzie iść. Czuję, że

I’m a half a heart without you

Siedzę na parapecie, znowu, tylko teraz na parapecie w swoim domu, a nie w domu Liama. Jestem sama, w moim ciepłym, przytulnym domku, który wynajmuje. Pasuje do mnie, jest w sam raz.

Nadal myślę o Liamie, chociaż jedyne co teraz po nim zostało to jego bluza, która może już nie pachnie nim a proszkiem do prania, którego używał lecz jest i tak jego. Teraz jestem ja, jego bluza i ciepła herbata

*On*

Przejechałem już nieco ponad 20 mil, zostało mi jeszcze co najmniej drugie tyle. Cały czas zastanawiam się co powiedzieć Sabine, gdyż zwykłe ‘Wybacz’ to za mało w tym przypadku, za bardzo sobie nagrabiłem, za bardzo ją zraniłem by usłyszała tylko takie słowo. Ona jest aniołem, zasługuje na co najmniej milion słów, chociaż i ten milion nie wystarczyłby żeby przekazać jej wszystko na co załuguje

*

Podjeżdżam pod jakiś dom i jeszcze raz sprawdzam adres. Roundson 47. To tu. Patrzę na dom, prosty, ale subtelny. Pasuje do Sabine, wygląda jak takie małe niebo, biały z błękitnym dachem. Wysiadam z auta i idę w kierunku drzwi, nadal nie wiem co jej powiedzieć. Mam pustkę w głowie.

*Ona*

Nadal siedzę na parapecie i oglądam co się dzieje za oknem. Można naprawdę zobaczyć dużo interesujących rzeczy. Nagle moją uwagę przykuwa czarne Audi SUW Q3, ten samochód wydaje mi się być znajome. Nie mogę sobie jednak przypomnieć skąd je kojarze…. Zaraz! Przecież takie auto miał Liam!

Moje serce zaczyna szybciej bić, kiedy auto parkuje na podjeździe przed moim domem. Nie mam najmniejszej ochoty go zobaczyć, nie mam ochoty z nim rozmawiać. Chcę być sama, tak jak teraz, odpowiada mi to. Mam nadzieję, że to jednak pomyłka, lecz gdy widzę, kto z niego wysiada moje serce przestaje bić. To na serio Liam! Widzę jak idzie w kierunku mojego domu, przez moje ciało przechodzi dreszcz.

Kilka minut później słyszę pukanie do drzwi, lekceważę je, lecz ON nie przestaje się dobijać

-Sabine, wiem, że tam jesteś. Otwórz proszę

Niechętnie ruszam się z miejsca i udaje w kierunku drzwi. Patrzę przez wizjer i postanawiam otworzyć 

*On*

Cieszę się, gdy otwiera mi drzwi i odkrywam, że Olly mówił prawdę, ona śpi w mojej bluzie. I muszę przyznać, że wygląda w niej niesamowicie, mimo, że jest na nią dużo za duża

-Sabine…. Strasznie Cię przepraszam, jesteś aniołem, zasługujesz na księcia, którym nie jestem. Nie powinienem był wtedy…. Ehhhh –drapię się po karku- przepraszam księżniczko

-Jeśli to wszystko to możesz iść –widzę, że stara się by jej głos przybrał obojętny ton, jednak jej głos drży

-Nie, to nie wszystko –podchodzę bliżej, a ona robi krok do tyłu. Kładę jej rękę na plecy i przyciągam do siebie, po czym łączę nasze usta w jedność. Najpierw próbuje mnie odepchnąć od siebie, lecz z czasem jej siła maleje i oddaje się pocałunkowi.

-Kocham Cię strasznie –szepcze w jej usta

-Ja Ciebie też kocham

I’m right here. When you gonna realise

That I’m your cure

*****************************************************************************

Witam wszystkich. Wybaczcie, że tak długo czekaliście na drugą część, ale jestem również autorką innych blogów i ostatnio miałam trochę na głowie, no wybaczcie ;* Mam nadzieję, że spodobało wam się Without You, nie długo kolejne opowiadanko tego rodzaju. Pokażcie, że tu jesteście! 

Pozdrawiam

Laur Cia